ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ Μέλι

Κατά την αρχαιότητα, το µέλι αποτελούσε την πιο διαδεδοµένη γλυκαντική ουσία. Το διάσηµο µινωικό χρυσό κόσµηµα, που απεικονίζει δύο µέλισσες να αποθέτουν µία σταγόνα µέλι σε κηρύθρα, χρονολογείται κατά τη Μέση Εποχή του Χαλκού (περίπου 1.700 π.Χ.) και αποδεικνύει την µακραίωνη ιστορία και χρήση του.


Στη βιολογική µελισσοκοµία, τα µελίσσια βρίσκονται όσο το δυνατό πιο κοντά (σε ακτίνα 3 km) σε βιολογικές καλλιέργειες ή σε αυτοφυή βλάστηση και οπωσδήποτε µακριά από περιοχές, όπως αστικά κέντρα και βιοµηχανοποιηµένες περιοχές ή σηµεία συγκέντρωσης απορριµµάτων. Η τεχνητή διατροφή των µελισσών, επιτρέπεται µόνο σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, όπου πιθανόν να απειλείται η επιβίωση τους, όπως για παράδειγµα σε κακές καιρικές συνθήκες. Αυτό γίνεται µόνο µε τροφές που επιτρέπονται στη βιολογική µελισσοκοµία.

Η χρήση φαρµακευτικών σκευασµάτων και αντιβιοτικών για την αντιµετώπιση ασθενειών, δεν επιτρέπεται ούτε για προληπτικούς, ούτε για θεραπευτικούς λόγους, προκειµένου αυτά να µην µεταφερθούν από τις µέλισσες στο µέλι.