Στη βιολογική καλλιέργεια, τεχνικές όπως η αµειψισπορά (εναλλαγή φυτών), η χρήση φυσικών λιπασµάτων και ωφέλιµων εντόµων, επιλέγονται ως εναλλακτικές µέθοδοι, για την αντιµετώπιση ασθενειών και εντόµων που προσβάλουν τα κηπευτικά. Λιπάσµατα και φυτοπροστατευτικά σκευάσµατα χρησιµοποιούνται µόνο, εφόσον αυτά έχουν εγκριθεί για χρήση σε βιολογικές καλλιέργειες. Οι καλλιέργειες βιολογικών οπωροκηπευτικών, δεν συνορεύουν µε συµβατικές προκειµένου να αποφεύγεται η µεταφορά µη επιτρεπόµενων χηµικών ουσιών σε αυτές, µέσω του εδάφους, (υδροφόρος ορίζοντας), ή µέσω του αέρα (µέσω ψεκασµών σε γειτονικές συµβατικές καλλιέργειες).

Η προσφορά των βιολογικών κηπευτικών είναι µικρότερη, σε σχέση µε τη ζήτηση που υπάρχει από το αγοραστικό κοινό. Σε σχέση µε τα συµβατικά προϊόντα, η τιµή πώλησης των οπωροκηπευτικών είναι αυξηµένη, αφενός λόγω του κόστους καλλιέργειας των κηπευτικών και αφετέρου λόγω της περιορισµένης παραγωγής. Μία µελλοντική αύξηση της βιοκαλλιέργειας, θα οδηγήσει σε αύξηση της παραγόµενης ποσότητας και µείωση της τιµής πώλησης. Όµως, κανένα κόστος δεν συγκρίνεται µε τα οφέλη που αποκοµίζει ο ανθρώπινος οργανισµός και το περιβάλλον, από την καλλιέργεια και κατανάλωση των βιολογικών οπωροκηπευτικών.